تربیت شهروندی در بستر آموزش دانش تاریخ و آسیب‌شناسی آن
کد مقاله : 1109-CNF
نویسندگان
مظهر بابایی *1، کوثر خداپرست2، سمیه شریفی3
1گروه علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان واحد شهید مدرس سنندج. سنندج. ایران.
2گروه علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان. سنندج. ایران
3گروه علوم تربیتی. دانشگاه فرهنگیان. سنندج. ایران
چکیده مقاله
هدف از انجام پژوهش حاضر، تحلیل چگونگی تربیت شهروندی در بستر و زمینه‌ی آموزش دانش تاریخ است. برای دست‌یابی به این هدف، از رویکرد توصیفی- تحلیلی و روش پژوهش‌ َاسنادی- کتابخانه‌ای، بهره برده شد. یافته‌های این پژوهش در دو بخش و در پاسخ به دو سوال بود: نخست این‌که آموزش تاریخ، به عنوان یکی از راه‌های تربیت شهروندی و در کنار سایر امور، در زمانه‌ی کنونی، باعث تربیت شهروندانی با این ویژگی‌ها خواهد بود: واقع‌گرا، چندجانبه‌نگر، صبور، تحلیلگر، پرسشگر، اهل تردید، اهل تعامل، اخلاق محور، آماده‌ی تغییر عقاید خود، منتقد، استدلال‌خواه و استدلال‌آور، دقیق و ریزبین، اهل منطق. دوم: آموزش دانش تاریخ، در این مسیر، در دانشگاه‌ها و موسسات آموزش رسمی، دارای آسیب‌ها و موانعی است‌ مانند: متن گریزی، عدم ایجاد فهم تاریخی در متربی، تعصب‌گرایی در متون تاریخی، گریز از آموزش فلسفه‌ی تاریخ و.... از این‌رو، پیشنهاد می‌شود که آموزش درس تاریخ در مدارس در تمامی رشته‌ها، علاوه بر افزایش کمّی، مورد بازنگری کامل و مجدد قرار گیرد، روش‌های علمی و آکادمیک تاریخ خوانی و تاریخ نویسی مورد توجه قرار گیرند، آشنایی با کتب تاریخی دست اول و تعامل با مورخین مشهور کشوری و جهانی، تمرکز بر تحلیل منطقی روابط تاریخی، کاربری‌سازی دانش تاریخ در زندگی متربیان و.... مورد توجه بیشتر نظام آموزشی کشور قرار گیرد.
کلیدواژه ها
آموزش تاریخ، تربیت شهروندی، تاریخ‌گریزی. آسیب‌شناسی.
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی