تبیین نقش گزاره های توصیفی ـ نمایشی در آموزش تاریخ با تکیه بر داستان حسنک وزیر |
کد مقاله : 1129-CNF |
نویسندگان |
کامین عالی پور * پردیس علامه طباطبایی |
چکیده مقاله |
گزارههای توصیفی ـ نمایشی، یکی از بهترین راههای ارائهی مقاصد انسانی در قالب نوشتار و به شیوهی ملموس و عینی به شمار میآیند و به خاطر بیان رئالیستی و ذکر جزئیات، به صورت دقیق و به دور از ابهام در متون تاریخی دارای اهمیّت فراواناند . از سوی دیگر در ارتباط با مسائل زبان شناسی و نقش اساسی آنها در انتقال معنا به مخاطب و همچنین در حوزهی ادبی به خاطر جنبهی بیان زیبایی شناسانه و تأثیر گذارشان دارای اهمیّت وافراند . از جنبهی دیگر ، چون اساساً آموزش درست تاریخ و مسائل تاریخی ، مستلزم نوعی بیان دقیق و جزئی است ، لذا کتاب تاریخ بیهقی در تاریخ ادبیّات ما در این زمینه دارای اهمیّت ویژهای است و این انحصار و بر جستگی در داستان «ذکر بردار کردن حسنک وزیر» با وجود توصیف دقیق فضاهای سیاسی و اجتماعی آن دوره و تبیین دقیق منش و رفتار شخصیّت های آن زمان قابلیّت بررسی ویژهای دارد و در میان متون تاریخی از این حیث دارای نمود و جلوهای ممتاز است. در این پژوهش، بنابر روش توصیفی، به تبیین نقش گزارههای توصیفی و نمایشی زبان در بیان (تأثیر گزار) و در عین حال رئالیستی مسائل تاریخی، در تاریخ بیهقی اشاره دارد و برای شرح، بسط و اهمّیت و ضرورت موضوع به ذکر برجستهترین موارد آن از داستان جمله موارد موجود در حسنک وزیر میپردازد و همچنین به صورت ضمنی به جایگاه و نقش گزارههای توصیفی ـ نمایشی در بیان مؤثر مسائل ادبی به عنوان یک امر بینا رشتهای اشاره مینماید . |
کلیدواژه ها |
تبیین ، گزاره های توصیفی ـ نمایشی ، مسائل تاریخی ، حسنک وزیر و تاریخ بیهقی |
وضعیت: پذیرفته شده |