| تحلیل نقش برجسته های سفالین براساس نقوش سفال در آثار هنری خراسان در سال 1300 تا 1370 |
| کد مقاله : 1130-CNF |
| نویسندگان |
|
عطیه نتاج مجد * موسسه آموزش عالی طبری بابل دانشکده هنر و معماری گروه تخصصی هنر |
| چکیده مقاله |
| در جوامع پیش از تاریخ ایران، یکی از راه هایی که بشر می توانست از طریق آن حس زیباشناسانه خود را ارضا و منتقل سازد، سفال بود. علاوه بر ایجاد فرم های مختلف ظریف و زیبای سفالی، ایجاد نقوش نیز می توانست عطش او را برای ارضا کردن این حس فرو بنشاند. در این میان او با استفاده از نقوش هندسی از همان ابتدای اختراع سفال در دوره نو سنگی به این کار مبادرت ورزید. با پیشرفت جوامع از یکجا نشین ابتدایی تا جوامع روستا نشینی پیشرفته، روند تکامل نقوش از هندسی به موضوعی و نمادین به خوبی بر سفال های پیش از تاریخ ایران هویدا است. سفال سازی در ایران در دوره اسلامی از نو رایج شد و بیش از پیش مورد توجه قرار گر فت.هنرمندان سفالگر بر ظرف های گلی نقش و نگار کشیدند و آنها را با رنگ های گوناگونی آراستند.روش تحقیق به صورت توصیفی- تحلیلی و با جمع آوری اطلاعات میدانی و کتابخانه ای انجام شده است. در پژوهش صورت گرفته معلوم شد وجوه اشتراک زیادی در شیوه تولید، اعمال لعاب و نقش اندازی بر روی سفالینه های در این مراکز وجود دارد. کاربرد آزادانه و خلاقانه نقش و رنگ گذاریهای خارج از چهارچوب طرح درمند گناباد ویژگی های منحصر به فرد سفالگری این مراکز است و در جایی تفاوت در ساختار آرایه های به کار رفته و بکار گیری مستمر لعاب شفاف بی رنگ به عنوان وجه تمایز سفالینه های این مراکز می باشد. |
| کلیدواژه ها |
| سفال- سفالگری- سفال خراسان- سفالگری درمِند گناباد- دوره معاصر |
| وضعیت: پذیرفته شده |